در نظام استبدادی، آدمی فقط به منافع عاجل خود می اندیشد و از مصلحت دراز مدت فرد و جمع غافل می ماند. این عاجل اندیشی و نزدیک بینی و دم غنیمتی و غفلت از گذشته و آینده، و بی اعتنایی به تاریخ و فقدان دورنگری ، آفت جمیع نظام های استبدادی است که دامن کارگزاران آن را می گیرد.

تملّق، مداحی، ستایشگری، دروغ گفتن، رشوه دادن، غیبت کردن و سعایت کردن، سکّه ی رایج می شود. ریشه ی اجتماعی تمامی اوصافی را که علمای اخلاق تحت نام رذایل نام می برند، به راحتی و بدون تکلّف باید در خاک نظام استبدادی جست. بهترین گواه این مطلب سابقه تاریخی ما است. شاهان و نظام سیاسی استبدادیِ آنان و پیامدهای اخلاقی فاسد آن نظام ها بر هیچ کس پوشیده نیست.





برچسب ها : تا حدودی سیاسی  ,




درباره وبلاگ

جستجو

آمار


    بازدید امروز : 482
    بازدید دیروز : 514
    کل بازدید : 943212
    تعداد کل یاد داشت ها : 1623
    آخرین بازدید : 04/4/14    ساعت : 11:0 ع

دانشنامه مهدویت

دیگر امکانات